Bernke Klein Zandvoort beweegt zich tussen de beeldende kunst en literatuur. Ze is geïnteresseerd in tekst en narratief in al hun verschijningsvormen. Ze publiceert poëzie en literaire essays, maakt videowerk, lecture-performances en live video-essays. Daarnaast werkt ze als adviseur, docent en redacteur.

The Rope from Sense to Sensevideowerk2023

In samenwerking met een groep blinde muzikanten verken ik het idee van een akoestische blik. Uit interviews met de muzikanten selecteerde ik een verzameling zinnen, die ik aan hen terug gaf als materiaal voor een nieuw lied.

Eye as an Oraclevideowerk2023

Een kunstoog, fantoombeelden en het voorspellende brein: waar speelt ons zicht zich af?

Hands are no Horizonsvideowerk2023

Een blinde kunstenaar reproduceert haar spiegelbeeld op de tast.

Optic Eclipseinstallatie2022

Het notitieboek laten uitdijen. Dieper graven. De eindeloze hoeveelheid ramen geopend op onze schermen, overlapt met de ramen die opengaan in een hoofd.

Oorschelpgedicht2020

Soms kan je op een bankje in de openbare ruimte een metalen plaatje tegenkomen met een inscriptie erin, waarin een persoon wordt gememoreerd die er niet meer is en die graag op die plek zat. Wat ik hier mooi aan vind, is dat als je plaatsneemt op zo'n bankje en je je rug tegen de leuning plaatst, je voor een moment samenvalt met het lichaam en de blik van iemand uit het verleden.

Onder een stolpessay2022

'De oogst ontkiemde niet uit sporen, zaden of stekjes, maar uit een gelei van genen die op schone tafels, in schone petrischaaltjes en met behulp van gesteriliseerde mesjes en pincetten in een laboratorium werden gekweekt.'

Veldwerkdichtbundel2020

In de gedichten verzamel ik data en vragen die me gezelschap houden: welke rol spelen we zelf in het construeren van onze realiteit?

bloesemplakgedicht2020

'Bloesemplak' is de term die ik bedacht voor het straten-lang verzamelen en meedragen van samengekoekte bloemblaadjes onder je schoenzool.

The Gaplive video-essay2019

In deze performance geef ik via verschillende verhaallijnen steeds een andere invulling aan de komma als tussenruimte.

In De Fuik Van De Taalessay2019

Mijn moeder begon met een kortere werphengel, omdat ze nog niet de kracht bezat om over de volle lengte van een volwassen hengel een vis op te hijsen. Dat moet rond haar zevende of achtste zijn geweest.

Decoding Dictatorial Statuesboek2018

Hoe kunnen we standbeelden en hun visuele taal, hun materialiteit, hun rol als media-iconen en hun stem in politieke debatten ontleden?

de dwaasgedicht2020

'... maar ik trok de Dwaas, ze zei: vroeger was je een non die alleen maar leefde van landschappen, vandaag ben je zo vrij als je jezelf toestaat'

Everything at Work in the Field of Play – Digging, Running, Throwinginstallatie2018

Toen zijn ouders op een avond in 1928 niet thuis waren, begon een jongen in zijn Londense achtertuin gaten te graven. In een van de gaten stuitte zijn schep op 120 cm diepte op iets hards.

In veel van haar werk gaat het over de relatie tussen visuele perceptie en taal – over hoe we de wereld om ons heen door de lenzen van woorden leren kennen én vormgeven. Ze ziet tekst als materiaal en verkiest experiment boven literaire traditie.

Van 2017 - 2018 was ze artist-in-residence aan het post-academische instituut Jan van Eyck Academie. In 2021 werd haar tweede dichtbundel, Veldwerk, genomineerd voor De Grote Poëzieprijs en de Paul Snoekprijs (BE), en was ze festivaldichter op Poetry International.

Op dit moment werkt ze aan een videowerk en een boek-lang essay over de materialiteit van de blik. Ook is ze coördinator van het Schrijversprogramma en adviseur tekst op de Jan van Eyck Academie in Maastricht.

Nieuws

Pers

CV

CONTACT
bernke.begint@gmail.com

NIEUWSBRIEF
Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief

Veldwerkdichtbundel2020

In Veldwerk verzamel ik gegevens over hoe mijn waarneming van de wereld verbonden is met taal. Ik neem monsters van de blikken tussen mensen, zie het verleden als iets wat voor ons ligt maar ook als een spookrijder door een gezicht kan trekken, ontleed de gelaagdheid van mijn eigen denken. De bundel bestaat uit lange gedichten, fragmenten van gedachten en vragen. De vraagtekens houden me gezelschap: welke rol spelen we zelf in het scheppen van werkelijkheid? Hoe zijn woorden en objecten verweven met onze perceptie?

Veldwerk werd genomineerd voor De Grote Poëzieprijs en de Paul Snoek Prijs (BE).

VELDWERK
58 p., uitgeverij Querido
Eerste druk: november 2020
Tweede druk: juni 2021

Omslag ontwerp: Karoline Swiezynski
Foto omslag: Weixin Quek Chong
Typografie: Steven van der Gaauw

Recensies

‘… Zo voltrekt zich in deze hyperbewuste poëzie een intrigerende wisselwerking, wordt zichtbaar hoe wat gescheiden lijkt, in elkaar haakt; dag en nacht, droom en werkelijkheid, de een en de ander, lichaam en blik, taal en beeld. (…) Ieder gedicht opnieuw laadt ze de werkelijkheid. ‘Onder de letters moet het gebeuren’, schrijft ze. En dat doet het.’
Trouw

‘Alles is mogelijk. De ruimte tussen en buiten de omschreven beelden, de betekenis die impliciet ontstaat, biedt een talige ontsnapping uit de geobserveerde werkelijkheid.’
NRC Handelsblad

‘…Het is alsof ze haar teksten geduldig heeft laten rijpen in haar binnenste, alvorens ze met het publiek te delen. De bundel is rijk van smaak en laat zaadjes achter in de geest van de lezer.’
Het Friesch Dagblad

‘Als het de taak van de kunst is om mensen beter te leren kijken, dan is de poëzie van Bernke Klein Zandvoort Kunst met een grote K. In Veldwerk toont zij zich een meester in de observatie. Bij Klein Zandvoort kunnen de kleinste details in een mensenleven, in een landschap, in een sterrenhemel tot ragfijne associaties leiden. Het vergt moed om dicht bij zulke alledaagse kleine observaties te blijven. Maar daar blijft het niet bij: deze dichter observeert óók het observeren zelf, stelt zich de vraag wat het betekent om in poëzie de werkelijkheid via taal en metaforiek te ‘verdunnen’, om het met een gedicht uit Veldwerk te zeggen. Klein Zandvoort excelleert dan ook niet alleen in haar beelden en observaties, maar ook in haar vorm – met gedichten die soms letterlijk van de pagina spatten, recht het hart van de lezer in.’
Juryrapport Nominatie De Grote Poëzieprijs

‘… De bundel schudt je van kosmisch naar korrel, van chaos naar stilte, van gedicht naar gedachte en meerdere verzen bestaan ook nog eens uit passages die ogenschijnlijk geen enkel verband met elkaar hebben. Alles zweeft, net als bij de inhoudsopgave.’
Meander Magazine

‘… Zo voltrekt zich in deze hyperbewuste poëzie een intrigerende wisselwerking, wordt zichtbaar hoe wat gescheiden lijkt, in elkaar haakt; dag en nacht, droom en werkelijkheid, de een en de ander, lichaam en blik, taal en beeld. (…) Ieder gedicht opnieuw laadt ze de werkelijkheid. ‘Onder de letters moet het gebeuren’, schrijft ze. En dat doet het.’
Trouw

‘…Haar poëzie vormt een ode aan de waarneming.’
De Volkskrant

‘…Niet alleen met de ogen maar ook met het denken; dat lijkt bij Klein Zandvoort
wel een zintuig op zich, het stuurt de waarneming (…) Conclusies over de wereld krijgen een vraagvorm, niets ligt vast. De onzekerheid en onduidelijkheid over hoe de wereld in elkaar zit is een gegeven waartegen overigens ook niet gestreden wordt; het is eerder de grondstof voor deze poëzie.’
Poëzietijdschrift Awater

‘… Veldwerk is beeldend, associatief en complex.’
Het Parool

Sluit